Ամենաակտիվ, եռանդուն ու աշխույժ սերունդը վախենում կամ հրաժարվում է ձայն հանել

Ես, անկեղծ ասած, հարգանքով եմ վերաբերվում ՈՄԱ֊ի և մյուս երիտասարդական կառույցների կամավորական նախաձեռնություններին, բայց չեմ տեսնում նոր սերնդի այդ ջանքերում ամենակարևորը՝ ուղղակի ու անկեղծ բողոք ընդդեմ այն ամենի, ինչ կատարվում է մեր երկրում։ Պատմությունը շռնդալից տեղապտույտ է անում ժամանակակից Հայաստանում, որովհետև ամենաակտիվ, եռանդուն ու աշխույժ սերունդը վախենում կամ հրաժարվում է ձայն հանել ընդդեմ պիղծ ռեժիմի։

Ի՞նչ է, դո՞ւր է գալիս այս պիղծ ռեժիմը, հաճելի՞ է անընդհատ տեսնել ազգային պատուհասին և լսել նրա դժոխային՝ սատանայական ձայնը բոլոր էկրաններին։

Արդյո՞ք մենք գործ ունենք հաշմանդամ ու խոտան սերնդի հետ։

Սա է մեր ժամանակների գերհարցը։

Արտակ Հովսեփյան

Մեկնաբանություններ